نوار مغناطیسی چیست؟ ذخیره اطلاعات آن به چه صورت است و کاربرد آن در کارت های هوشمند به چه شکل است؟

 

به باند تیره مشکی یا قهوه ای رنگ پشت کارت های بانکی ، هدیه، بلیط مترو ها و … است که قابلیت رمزگذاری و ذخیره سازی اطلاعات (Encoding) به صورت دیجیتال دارد، نوار مغناطیسی می گویند.

نوار های مغناطیسی به وسیله ی کشیدن کارت هوشمند در طول Head قرائت گر (دستی یا خودکار ) خوانده می شود و اطلاعات خوانده شده توسط Head دستگاه، در سیستم مورد نظر پردازش و استفاده می شود و بدون هیچ گونه دخالت انسانی در این فرایند انجام می گیرد.

این نوار از ذرات بسیار ریز مغناطیسی در رزین تشکیل شده است. این اجزا می توانند مستقیما روی کارت اعمال شوند و یا این که روی یک پلاستیک اعمال و سپس روی کارت لمینیت شوند.

مواد مصرفی که برای ساخت اجزای نوار مغناطیسی استفاده می شود، Coercivity نوار را تعریف می کنند. Coercivity سختی و قدرت رمزنگاری (Encode) اطلاعات روی نوارمغناطیسی است که با مقیاس Oersted سنجیده می شود. Oersted واحد اندازه گیری مقاومت میدان مغناطیسی است که با ۷۹٫۵۸ آمپر بر متر برابری می کند.

برای مثال  یک نوار LOCO) Low Coercivity) از اکسید آهن استفاده می کند و مقاومت میدان مغناطیسی آن ۳۰۰-۶۵۰ Oersted است و یک نوار HICO) High Coercivity) از فریت باریُم (Barium Ferrite) ساخته می شود و مقاومتی بین ۱۲۵۰-۴۰۰۰ Oersted دارد.

مزیتی که نوار HICO دارد این است که به صورت اتفاقی و ناگهانی، در مجاورت آهن ربا، پاک نمی شود (در حالی که این پدیده در نوار های مغناطیسی به شدت رایج است) ولی برای دستیابی یه این مقصود برای رمزنگاری به هد خاصی احتیاج  دارد.

ظرفیت ذخیره سازی نوارمغناطیسی تقریبا کم است. (نزدیک ۱۰۰۰بیت) ولی بزرگ ترین ایراد نوار های مغناطیسی این است که اطلاعات می توانند به راحتی تغییر کنند و یا در مجاورت با آهن ربا پاک می شوند و اثبات این تغییر پس از آن بسیار دشوار است.

تولید کنندگان برای حل این مسئله تکنیک های مختلفی را برای حفاظت داده ثبت شده استفاده می کنند که اطلاعات را از تحریف و تکرار مصون نگاه دارند.