ذخیره سازی هولوگرافیک، از جمله تکنولوژی های جدید در حوزه ذخیره سازی اطلاعات میتوان به هولوگرافیک اشاره داشت،  همانظور که می دانید و همواره شاهد هستیم ، استفاده از هولوگرافیک بعنوان حافظه های پر ظرفیت همواره معمول است. در واقع در اینگونه از حافظه ها میتوان حجم بالایی از اطلاعات را روی یک مدیوم کوچک ذخیره کرد. این قابلیت تا حدی است که می تواند یک ترابایت اطلاعات را روی مدیوم بسیار کوچکی به اندازه کریستال شکر ثبت کند. هم چنین این روش ذخیره سازی، برخلاف سایر روش‌های ثبت، به صورت متناوب انجام نمیگیرد و به همین علت بازیابی اطلاعات نیز تناوبی نیست و می توان یک باره اطلاعات را بازیابی کرد. ذخیره سازی اطلاعات روی حافظه های هولوگرافیک همانند ثبت تصاویر  هولوگرافیک به پرتو لیزر، جداکننده پرتو و مدیوم ثبت دارد. ثبت به این صورت انجام می گیرد که اطلاعات از حالت سیگنال الکتریکی به سیگنال نوری تبدیل می شوند. در واقع نور لیزر به دو پرتو مرجع و سیگنال تقسیم می شود. پرتو مرجع به سمت ماده ثبت می رود و پرتو سیگنال از تعدیل کننده‌ی فضایی می‌گذرد و داده های دیجیتال باینری به الگوی تیرگی و روشنی با ویژگی اپتیکی تبدیل می‌شود و پس از آن روی ماده ثبت با پرتو مرجع تداخل را می سازند و ذخیره‌سازی اطلاعات صورت می گیرد. علت این ظرفیت بالای ذخیره سازی اطلاعات را در چه می دانید؟ در واقع مدیوم در هولوگرافیک اطلاعات را صفحه به صفحه و به عبارتی لایه ای ذخیره میکند که همین عامل باعث بالا رفتن ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات میشود .