عملکرد NFC و نحوه‌ی اجرای تکنولوژی NFC
در مطلب پیشین که در رابطه با NFC منتشر شد به توضیح اولیه و مختصری در رابطه با این تکنولوژی پرداختیم. در این بحث با نحوه عملکردی آن ادامه می دهیم.
همان طور که ذکر شد، ابزارهای NFC اجزای فعال این فناوری هستند. در حال حاضر NFC ها از سه ابزار استفاده می کنند.
- تگ (NFC Tag)
- قرائت گر (NFC Reader)
- موبایل (NFC Mobile)
در هر ارتباط NFC، بخشی که رابطه را شروع می کند، آغازگر (Initiator) نامیده می شود و جزئی که به درخواست آغازگر (Initiator) پاسخ می دهد، هدف (Target) نامیده می شود.
در برقراری رابطه، وقتی که اجزای NFC دارای منبع قدرت باشند، می توانند میدان فرکانس رادیویی (RF) خود را ایجاد کنند و طبیعتا آغازگر و راهبر ارتباط هستند. این ابزار ها، ابزار های فعال (ACTIVE) نامیده می شوند. از طرفی دیگر اگر منبع قدرت در آن ها Embed نشده باشد، ابزار های غیر فعال (PASSIVE) نامیده می شوند و فقط می توانند به ابزار های فعال پاسخ دهند.
آغازگرها همیشه باید ابزار فعالی باشند چرا که برای شروع ارتباط به یک منبع قدرت احتیاج دارد، ولی هدف می تواند فعال و یا غیرفعال باشد. اگر فعال باشد، از انرژی خود برای پاسخ گویی استفاده می کند و اگر غیر فعال باشد از انرژی میدان الکترومغناطیسی که توسط آغاز گر ایجاد شده است، استفاده می کند.
تگ های NFC دارای قیمت پایین و ابزاری با قدرت محدود هستند و هیچ گونه قدرتی ندارند و برای اجرای فعالیت خود باید از یک منبع خارجی انرژی لازم را دریافت کند. بنابراین تگ ها همیشه غیرفعال هستند و به عنوان هدف شناخته می شوند.
اجرا و عملکرد NFC بین دو ابزار در فاصله و محدوده ی بسیار کوتاه صورت می گیرد. این سیستم از فرکانس ۱۳٫۵۶مگاهرتز و با سرعت ۱۰۶ – ۲۱۲ – ۴۲۴ کیلوبایت در ثانیه برای انتقال داده استفاده می کند.
تکنولوژی NFC در حالت های مختلف اجرا می شود:
- Reader/Writer
- Peer-to-Peer
- Emulation card
که ارتباط بین موبایل با قابلیت NFC، تگ، قرائتگر و … اتفاق می افتد.
