برسی بارکد های یک بعدی ، یکی از ساده ترین سیستم های ذخیره سازی اطلاعات را میتوان بارکد نامید ، بار کد ها همانطور که می دانید از طریق ماشین ها و اسکنر های اپتیکی، قابل خواندن هستند. استفاده از بارکد هم از نظر هزینه بسیار به صرفه می باشد و هم استفاده از آنها کار بسیار ساده ای می باشد. کد های یک بعدی همان بارکد ها (کد های میله ای) هستند که اطلاعات را با تغییر در ضخامت و فاصله آن ها ، به صورت موازی ثبت می کند.اما به این نکته توجه داشته باشید که این نوع از کد ها از ذخیره سازی اطلاعات کمی برخوردارند، به مانند مثال تنها میتوانید یک شماره سریال و یا نام را در آنها ذخیره کنید یا به عبارت دیگر تنها قادر به ذخیره کردن اطلاعات با ۱۰۰ بایت می باشید .اگر بخواهیم مثال های رایجی از این نوع بار کد ها بزنیم، میتوان به کد های UPC و EAN-13 اشاره داشت.
UPC) Universal Product Code): این کد ها از ۱۲ رقم شکل میگیرند به گونه ای که ارقام ابتدای آن مربوط به تولید کننده و سریال می باشد و مابقی مربوط به شناسایی گره خاص آن می باشد. (به ترتیب ۶ و ۵) و تک کاراکتری که در انتهای آن باقی می ماند در واقع همان رقم تایید می باشد .
EAN-13 )European Article Number): این کد متشکل از ۱۳ رقم می باشد. ۱۲ رقم آن مربوط به اطلاعات کشور و تولید کننده و محصول است و یک در انتهای آن مربوط به تایید می باشد.
